در دوران فئودال ژاپن، بین استان‌های مختلف این کشور همواره جنگ‌هایی میان نیروهای نظامی حاکمان و اربابان بود. این نیرو‌های نظامی (سامورایی‌‌ها) اغلب به فرمان ارباب یا دایمیوهای خود، برای محافظت از امپراطوری به کیوتو -که پایتخت آن زمان ژاپن بوده- عزیمت می‌کردند. به این حرکت “Joraku” گفته می‌شد. در بازی رومیزی جوراکو، وظیفه بازیکنان رهبری گروهی از نیروهای نظامی است و طی سه راند، باید این نیروها را از مناطق مختلف که هرکدام در سلطه دایمیویی دلاور است، به سمت کیوتو هدایت کرد.

برنده این بازی کسی است که بعد از اتمام سه راند، بیشترین امتیاز سلطه و شهرت را به دست آورد و خود را نزد امپراطور و مردم ژاپن محبوب‌تر کند.

در طول بازی، بازیکنان سعی بر گرفتن کارتی به نام «Kachidoki» را دارند. این کارت به ازای برتری کارت رو شده توسط هر بازیکن در هر نوبت است. این برتری عموماً با عدد بزرگتر شناسایی می‌شود مگر آنکه نینجا رو شده باشد. درنهایت، تنها توصیفی که از این بازی می‌توان کرد، یک اثر هنری با اِلمان های انتزاعی و استراتژی است. . .

نوشته : مسعود رضایی